Πριν δύο εβδομάδες η παράβλεψη μου να δέσω το κράνος στην απογείωση παραλίγο να έχει τραγικές συνέπειες προκαλώντας μου ένα ατύχημα που σε διαφορετικές συνθήκες δεν θα υπήρχε.
Μία δυνατή ριπή ίσως από ρότορα , κατά την διάρκεια του φουσκώματος είχε σαν αποτέλεσμα να χάσω την ισορροπία μου και ένα «αθώο» φαινομενικά σύρσιμο, να αφαίρεση το κράνος μου, μια σειρά από χτυπήματα στης πέτρες στην συνέχεια προκαλέσανε απώλεια των αισθήσεων μου και φυσικά αναιρέσανε την δυνατότητα για οποιοδήποτε έλεγχο της πτέρυγας.
Η τύχη εντέλει ήταν με το μέρος μου και μετά από 70 περίπου μέτρα σύρσιμο στην πλαγιά σταμάτησα χωρίς ευτυχώς βαριά τραύματα, τρομάζοντας μόνο όσους συναθλητές ήταν εκείνη την ώρα στην απογείωση.
Μεγάλο ευχαριστώ θα ήθελα να δώσω σε όλα τα παιδιά από την Πάτρα που με βοηθήσανε και μου συμπαρασταθήκανε τόσο εκείνη την ώρα αλλά και στη συνέχεια στο νοσοκομείο. Να ευχαριστήσω ακόμα όλους τους συναθλητές μου από την υπόλοιπη Ελλάδα που ενημερωθήκανε και ενδιαφερθήκανε για την κατάσταση της υγείας μου και κυρίως για την ψυχολογική υποστήριξη που μου προσφέρανε.
Εύχομαι σε όλους καλές πτήσεις και να ανταμώσουμε γρήγορα σε κάποια απογείωση.
Πέτρος Κουργιαλής
[b]