από achim » Τρί Ιουν 06, 2006 8:10 pm
Διονύση, άνοιξες ένα σπουδαίο θέμα.
Όπως θα έχετε καταλάβει, σπάνια μπαίνω σε συζητήσεις στο φόρουμ.
Σε αυτό το θέμα όμως δε θα μπορούσα να μη συμμετέχω, τόσο σαν συναθλητής σας όσο και σαν εκπαιδευτής.
Το θέμα της αεροδυναμικής είναι τεράστιο και μέσα σε ένα απλό κείμενο αδύνατο να αναπτυχθεί.
Όντως στη πτέρυγα του parapente η φυσιολογία της κίνησης (σύνθετη κίνηση πτέρυγας + ανώμαλης ροής ανέμου), σε συνδυασμό με την αεροδυναμική αλλάζουν τα κλασικά δεδομένα που ισχύουν σε σταθερές πτέρυγες.
Πιστεύω όμως ότι το θέμα μας δεν είναι αυτό, αλλά το τεράστιο θέμα της ασφάλειας των πτήσεων σε σχέση με το ΕΓΩ μας, που πολύ σωστά έθιξε ο Διονύσης.
Υπάρχουν πολλοί και καλοί πιλότοι στη χώρα μας με χιλιάδες ώρες πτήσεις σε όλες τις καιρικές συνθήκες (δυνητικώς πτητικές), σε όλα τα terrain, σε cross country, σε αγώνες (Ελληνικούς και διεθνείς), οι οποίοι δεν είχαν ποτέ τους ατύχημα !!! Είναι καθαρή τύχη? Προσωπικά δεν το νομίζω. Σίγουρα όμως πρέπει να το εξετάσουμε και να καταθέσουμε τις εμπειρίες μας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια συμπυκνωμένη βιωματική εμπειρία της οποίας η καταγραφή και δημοσίευση θα αποτελέσουν μια μεγάλη βοήθεια για τους νέους αλεξιπτωτιστές. Και είμαι σίγουρος ότι έχουμε όλοι πολλά να πούμε.
Κάθε φορά που γίνεται ένα τραγικό ατύχημα το θέμα έρχεται στην επικαιρότητα και λίγο μετά ξεχνιέται μέχρι το επόμενο συμβάν.
Θα μου πείτε ωραία τα λόγια ρε Ιωακείμ, αλλά να δούμε εάν θα γίνουν ποτέ πράξη.
Θέλοντας λοιπόν να συμβάλω έστω και λίγο προς την ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων (γιατί η εξάλειψη τους είναι απλώς μια ουτοπία, αφού το λάθος είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη φύση), θα αναφέρω μια προσωπική μου τακτική (που πιστεύω ότι αποτελεί πρακτική και πολλών άλλων).
Δεν θα αναφερθώ (προς το παρόν) στην ασφάλεια από μετεωρολογικά φαινόμενα (σύννεφα, gust κ.α.) ή από ανεμολογικά (υπήνεμα, στρόβιλοι κ.α.). άλλωστε αυτά είναι κάτι που υποτίθεται ότι διδάσκονται στο βασικό σχολείο αλεξιπτωτιστών πλαγιάς
Αυτό που έχει ανάγκη ο κάθε πιλότος εν πτήση, είναι μια σαφέστατη εκτίμηση της θέσεώς του κάθε στιγμή της πτήσης. Και επειδή η μεγάλη ουσία όλων των πραγμάτων βρίσκεται μέσα στην απλότητα, σας παραθέτω ένα πάρα πολύ απλό κανόνα τον οποίο προσπαθώ να μην παραβώ κατά την πτήση.
Πράσινη περιοχή: (για όλα τα επίπεδα).Βρίσκομαι ψηλά και ανοιχτά, με αρκετές εναλλακτικές ασφαλείς προσγειώσεις. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχω πολύ χρόνο στη διάθεση μου για να αντιδράσω αν κάτι σοβαρό συμβεί. Εκεί μπορώ να «παίξω» με τις ικανότητές μου ως πιλότος, ώστε να επαναφέρω σε φυσιολογική πτήση τη πτέρυγά μου.
Πορτοκαλί περιοχή: (περιοχή μέσου επιπέδου). Βρίσκομαι κοντά στο βουνό (εμπόδιο), και σε απόσταση δύο εκπετασμάτων (20-25 μέτρα) οριζόντια και 80 – 100 μέτρα κάθετη απόσταση από το έδαφος. Αυτό σημαίνει ότι έχω πολύ λίγο χρόνο για να σταθεροποιήσω τη πτέρυγά μου πριν τραβήξω το εφεδρικό μου, αν κάτι σοβαρό συμβεί. Αν το αλεξίπτωτο ολοκληρώσει δύο ανεξέλεγκτες στροφές, τραβήξτε το ( η φυγόκεντρος θα κάνει τη δουλειά της και η ανάπτυξη του θα είναι ταχύτατη).
Αν βρίσκεστε σε κάθετη πτώση (χωρίς στροφή) δε θα έχετε τόσο μεγάλη κάθοδο, αλλά και το εφεδρικό μπορεί να αργήσει να αναπτυχθεί. Αν δεν έχετε καλή εξοικείωση με full stall τραβήξτε το άμεσα.
Κόκκινη περιοχή: (περιοχή μόνο για πολύ έμπειρους). Πτήση κολλητά στο βουνό (εμπόδιο). Αν η πλαγιά είναι «ντυμένη» με χαμηλή βλάστηση, τότε ο έμπειρος πιλότος μπορεί να πάρει το ρίσκο αυτό. Αν είναι βραχώδες τότε πρέπει να σκεφτεί σοβαρά τι πρόκειται να κάνει , γιατί ο χρόνος αντίδρασης πρακτικά έχει φτάσει τον χρόνο μηδέν.
Σημ: μη «χαλαρώνετε» ποτέ σε κόκκινη περιοχή. Η εγρήγορση σώζει τα περισσότερα από αυτά που μπορεί να συμβούν.
Μαύρη περιοχή : περιοχές χωρίς προσγειώσεις και με πολλές και απότομες μεταβολές στο ανάγλυφο του εδάφους. Δεν πετάμε.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αν σεβαστούμε όλοι τα παραπάνω τα 9 στα 10 ατυχήματα (εν πτήση), δεν θα είχαν συμβεί.
Και θα κλείσω με κάποιες διαπιστώσεις και συμβουλές:
***Όταν κάτι σοβαρό συμβεί στη πτέρυγά σας ΜΗΝ μείνετε με κολλημένα μάτια στη πτέρυγα μόνο, γιατί δεν αντιλαμβάνεστε το πόσο γρήγορα κατεβαίνετε.
***Πολλές φορές τυχαίνει να «παλεύει» μάταια ο πιλότος να φέρει τη πτέρυγά του σε πτήση για αρκετά δευτερόλεπτα και μόλις αφήσει τα φρένα για να τραβήξει το εφεδρικό η πτέρυγα να μπαίνει άμεσα σε πτήση. Συμπέρασμα: μην υπέρδιορθώνετε. Καλύτερα μην κάνετε τίποτα, από το να το κάνετε λάθος.
***Αφήνω για το τέλος τη πιο τραγική διαπίστωση : πόσες μα πόσες φορές υπάρχει ο χρόνος να τραβήξουμε το εφεδρικό και δεν το κάνουμε , φυσικά με τραγική κατάληξη. Το εφεδρικό βρίσκετε εκεί περιμένοντας να χρησιμοποιηθεί.
Τραβήξτε το!!!!!!!!!!!
Τα παραπάνω είναι λίγα από αυτά που μπορεί να ειπωθούν για την ασφάλεια εν πτήση ή και γενικότερα..
Οι έμπειροι πιλότοι επιβάλλεται και πρέπει να καταθέσουν τη γνώση τους.