για να τα βρω με τον εαυτό μου, παρατηρώ τον εαυτό μου, να μάθω περι τίνος πρόκειται...
παρατηρώντας τον εαυτό μου, βλέπω "παράξενα" πράγματα, τα οποία συζητάω.. ή μάλλον προτίθεμαι να συζητήσω...
τα αποτελέσματα τα βλέπεις...
ας το θέσω αλλιως:
άραγε αν δεν ήμουνα εθισμένος στο να "χαίρομαι" οταν μου λένε "μπράβο", θα μου έβγαινε ποτέ "αυθόρμητα" το να πω μπράβο;
εχεις προσέξει, οτι όλες οι παπάτζες που μας πουλάει ο εγωισμός μας, μοιάζουν "αυθόρμητες";
για παράδειγμα, όταν ακους να βρίζουν τη μάνα σου, μοιάζει να τσαντίζεσαι αυθόρμητα, ενώ είναι σαφέστατα εγωιστική επιβολή...
και η απορία μου είναι...
μπορώ να βρίσω τη μάνα σου, αν δεν πιστεύω οτι το να βρίζεις τις μάνες έχει κάποιο αποτέλεσμα;
και μπορώ να το πιστεύω αυτό, αν δεν έχω μια τέτοια πεποιθηση εγώ ο ίδιος;
άρα όταν ακους να σου βρίζω τη μάνα, πως το μεταφράζεις;
1.τσαντίζεσαι αυθόρμητα;
2.καταλαβαίνεις οτι αν βρίσεις τη μάνα μου, ειμαι προγραμματισμένος να τσαντίζομαι, άρα βρίζοντας τη μάνα σου, απλώς σε ενημερώνω για το κομβίο που διαθέτω, μηπως τυχόν σου χρειαστεί στο μέλλον να το πατήσεις;
το "αυθόρμητο" μοιάζει να μην ειναι αποδοτικό κριτήριο...