Ναι, πετάει και με Βοριά !!!! και πιθανόν είναι η πρώτη πτήση εκεί που με βοριά και όχι με δυτικό έγινε δυναμικό το λόφο του προφήτη Ηλία.
Το μέρος μου έδωσε 50 λεπτά πτήση (βράδυασε και κατέβηκα), η απογείωση έγινε κάθετα από τον δρόμο που οδηγεί από το νεκροταφείο της Βούλας στην κεραία της κορυφής (περίπου στα 50 μέτρα πριν την κορυφή) και από εκει και πέρα όλη η λοφογραμμή ήταν στην διάθεσή μου. Επικρατούσε αέρας περίπου 15 χλμ, και δεν νομίζω ότι θα σήκωνε να είχε παραπάνω από 20 χλμ καθότι προς τον βοριά υπάρχει και άλλη κορυφογραμμή περίπου στα 5 χλμ μακρυά και θα ροτόριαζε όλο το μέρος.
Εμεινα επάνω μέχρι να πέσει ο αέρας καθότι στην μέση της χαράδρας που είναι η προσγείωση δεν ήθελα να είχα παρατράγουδα με υπήνεμα. Όμως.... αυτό δεν περίμενα με τίποτα.... ήταν η πιό γλυκιά προσγείωση που έχω κάνει ποτέ μου !!!! ούτε κιχ δεν έκανε το πανί, παρόλα τα S-άκια χαμηλά, αυτό κινιόταν χωρίς διαμαρτυρίες, σαν να μην είχα πανί αλλά συμπαγές φτερό. Ο χώρος της προσγείωσης (που προυγουμένως έβοσκε ένα κοπάδι πρόβατα - στην Γλυφάδα!!! ) είναι πολύ μεγάλος και άνετος. Δίπλα υπάρχει ένα μαντρί με ένα άλογο μέσα, αρκετά φιλικό θα έλεγα.
Ο λόφος του προφήτη Ηλιά στην κορυφή του είναι πολύ καλός για top-landing και φυσικά η θέα της Αθήνας όλα τα λεφτά. Οταν προσγειώθηκα δεν το πίστευα ότι ήμουν στην Τερψιθέα και μπορούσα να πάρω το αστικό να πάω σπίτι μου!!!!!
ΟΚ, έγραψα πολλά αλλά όπως καταλάβατε την χάρηκα την πτήση. Χρόνια Πολλά σε όλους.