από tsoukasvaggelis » Πέμ Απρ 25, 2013 3:14 pm
Συμφωνώ και με τον COP και με τον DIM, και το σχόλιό μου είναι βέβαια ειρωνικό για τον "αξιοπρόσεκτο" τύπο. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει σε αυτή τη ζωή ότι του αρέσει, και αν κάποιος είναι τόσο "μάγκας", εγώ προτιμώ να θεωρούμαι "κοτα".
Οτι κάνουμε , πρέπει να έχει αύριο, και το ρίσκο πρέπει να ζυγίζεται πάντα με την αξία που δίνει ο καθένας μας για την ανθρώπινη ζωή, την αυτοεκτίμησή μας, ενώ καμμία στιγμή δεν πρέπει να μας διαφεύγει η επίπτωση των συνεπειών ενός συνειδητού κινδύνου στη ζωή μας και στους ανθρώπους που επηρεάζουμε ή εξαρτώνται άμεσα από εμάς.
Αυτά όμως τα σπορ τα οποία δεν έχουν σενάριο, καταλήγουν γρήγορα σε κορεσμό για το χρήστη,ο οποίος αναζητεί να ανανεώσει το ενδιαφέρον του μέσα από ακρότητες, αφού δεν μπορεί να πάρει ο ίδιος κάτι παραπάνω. Για αυτό το λόγο το να πετάς cross country, μπορεί να είναι πιο ήπιο, με λιγότερη αδρεναλίνη, αλλά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από 45 δευτερόλεπτα, και έχει ένα πάνω όριο το οποίο ο καθένας μας μπορεί να τραβήξει και να πουσάρει για τον εαυτό του έχοντας ένα νέο στόχο σε απόσταση.
Οσα χιλιόμετρα και να κάνεις, πάντα μπορείς να κάνεις περισσότερα, και αυτό το πετυχαίνεις με τη συνεχή βελτίωση, προσπάθεια, διάβασμα και προπόνηση.Δεν τερματίζει το ενδιαφέρον σου ποτέ. Το πόσο μακρυά θα φτάσεις δεν έχει τόσο σημασία, καθώς όλοι απολαμβάνουν την ίδια χαρά ανεξάρτητα από το επίτευγμα που έχουν φτάσει.Σε αντίθεση, η προσέγγιση της τρύπας, κάπου τελειώνει, γιατί το επόμενο είναι να πάς σε μικρότερη (για να είναι ενδιαφέρον) και μετά σε ακόμη μικρότερη, αλλά κάποια στιγμή η κωλοφαρδία τελειώνει.
Ακόμη και οι αγώνες μας που ο ένας βοηθάει το άλλο στην πτήση του, έχει να σου δώσει πολλά σε ικανοποίηση, και ενώ είναι μοναχικό σπορ, εντούτοις έχει πολύ interaction μεταξύ μας, στη θεωρία στην πράξη και στην ψυχολογία.
Το ατυχές είναι ότι μια πιθανή χαλκομανία συγκινεί περισσότερο την κοινή γνώμη και είναι αξιοπρόσεκτη και αξιοζήλευτη στα media, με αποτέλεσμα να βλέπουν και άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ή μικρά παιδιά, που παθαίνουν μια σύγχυση σε σχέση με τον ορισμό του τι είναι "ήρωας προς αντιγραφή" τη σήμερον ημέρα. Αν κάποιος από εμάς πάει να ζητήσει υποστήριξη από σπόνσορα, θα καταλάβει καλά τι εννοώ.
Τέτοια κοινωνία της σύντομης "μαγκιάς" έχουμε, και για αυτό πάμε όπως πάμε.
Τέλος έχω μια απορία...Αυτός ο τύπος άραγε θα το έκανε αυτό αν δεν υπήρχε στημένη κάμερα για να τον πάρει ή αν ήξερε ότι δεν θα πληρωθεί για αυτό?