Τα θέματα χωρίστηκαν για καλύτερη παρακολούθηση.
Πρώτα από όλα να (ξανα)πω ότι όσα γράφω είναι δική μου θέση, και όχι επίσημη, επειδή απλώς τυχαίνει να έχω κάποια πληροφόρηση, ίσως όχι αρκετή κάποιες φορές.
Τα ποσά που φαίνονται επίσημα στην ανακοίνωση του Υπουργείου είναι αυτά που δηλώνει το κράτος ότι δίνει στη κάθε ομοσπονδία ώς επιχορήγηση.
Δεν λέω ότι δεν δόθηκαν αυτά τα χρήματα στο κρικετ γιατί δεν μπορώ να το ξέρω. Αυτό που ξέρω σίγουρα όμως είναι το επίσημο. Τώρα έαν ο πρόεδρος του κρικετ είναι κολλητός με τον Ορφανό, δεν το γνωρίζω. Δεν μπορώ να ξέρω επίσης, αλλά θα ρωτήσω, αν δίνονται κονδύλια κάτω από το τραπέζι. Τώρα για το συγκεκριμένο η διαφορά μεταξυ 120.000 και ενός εκατομυρίου μου φαίνεται τέράστια και απίστευτα δυσανάλογη. Αν είναι αλήθεια είναι σκανδαλώδες. Και αν είχαμε και στοιχεία θα βοηθούσε πολύ στη προσπάθεια για περαιτέρω πίεση.
Στη σελίδα
http://www.olympic.org/uk/sports/index_uk.asp υπάρχουν τα επίσημα ολυμπιακά αθλήματα καθώς και κάποια αναγνωρισμένα όπως το μπριτζ!!!! και το γκολφ. Στα αναγνωρισμένα είναι γενικά τα αεραθλήματα και η FAI ως φορέας. Παρολαυτά το ότι είναι αναγνωρισμένα από τη διεθνή ολυμπιακή επιτροπή δεν τα κάνει ολυμπιακά αθλήματα. Θα πρέπει να ενταχθούν στο πρόγραμμα ολυμπιάδας. Θυμάμαι ότι γινόντουσαν συζητήσεις με την ΦΑΙ να γίνουν αγωνίσματα επίδειξης το παραπέντε και ο αετός για τους Ολυμπιακούς του Σύδνευ. Αλλά από τότε δεν ακούστηκε τίποτα.
Και προσωπικά συμφωνώ ότι χρειάζονται χορηγοί. Αυτό όμως είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο. Επιγραμματικά θα αναφέρω μερικά δεδομένα για την Ελλάδα:
1. Το παραπέντε είναι το μοναδικό αεράθλημα που μπορεί να τραβήξει χορηγούς
2. Η τεχνολογία πλεόν βοηθάει στην παρακολούθηση αγώνων ακόμα και ζωντανά
3. Γίνετε όλο και πιο γνωστό
4. Υπάρχει φόβος από τους υποψήφιους χορηγούς για την επικυνδινότητα
5. Ο αριθμός των ενασχολούμενων δεν είναι προς το παρον μεγάλο δέλεαρ για τις εταιρίες
6. Το ενδιαφέρον του κοινού στην Ελλάδα είναι περιορισμένο και η επένδυση αμφίβολη
Τα 3 τελευταία τα αναφέρω από προσωπική διαπίστωση τα τελευταία χρόνια σε προσπάθειες για προσέλκυση μεγάλων εταιριών. Η τελευταία προσπάθεια ήταν πριν ένα μήνα. Μικρότερες εταιρίες, ειδικά σχετιζόμενες με τον εξοπλισμό μας, έχουν αποδειχθεί πιο συνεργάσιμες στο παρελθόν και ίσως εκεί πρέπει να στραφούμε. Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι παρέχουν υλικά και υπηρεσίες αλλά όχι χρήματα.
Για να εξασφαλίσουμε αυτά που δεν μπορεί να μας δώσει η ΓΓΑ πρέπει να βρεθούν χρήματα: α. για τους εγχώριους αγώνες (15000 είναι αρκετά) και β. για την αποστολή εθνικής ομάδας σε έναν αγώνα της ΦΑΙ κάθε χρόνο (15000 πάλι). Σύνολο περίπου 30000 το χρόνο. Το κόστος για μια μεγάλη εταιρία είναι αστείο, ενώ αν στραφούμε στις μικρότερες θα χρειαστούμε μάλλον περισσότερες από μια. Και μην ξεχνάμε ότι στο εξωτερικό οι πρώτοι που ενδιαφέρονται για χορηγίες είναι οι κατασκευαστές διότι είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και αυτοί που καρπώνονται το μεγαλύτερο μερίδιο της προβολής.
Εαν έχουμε δυνατότητες για προσέλκυση χορηγών πρέπει να τις εξαντλήσουμε. Και είναι πολύ σωστή η διαπίστωση (και όχι μομφή

) του Ιωακείμ διότι όπως φαίνεται μόνο με χορηγούς θα μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω.
Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.